Vücudun her bölgesinde görülen et benleri genellikle boyun, koltukaltı, meme altı, göz kapakları en sık oluştuğu bölgelerdir.

Et benleri biraz görünüm olarak değişebilir, genellikle düz veya hafif kırışmış ve düzensiz yapıda olur.
Kahverengi renkli ve koyu tenlerde küçük bir sap ile deriye tutunur.

Bazı et benleri büyük bir üzüm kadar büyük olabilir. Et benleri giysilerin ve tenin birbirine en çok sürtündüğü bölgelerde oluştuğu düşünülmektedir.

Nüfusunun neredeyse yarısında et benlerinin varlığı söz konusudur.

Orta yaş ve üzerindeki insanlarda daha sık görülür.

Kadınlarda özellikle hamilelik döneminde ortaya çıkabilirler.

Çocuklar ve küçük çocuklar da koltuk altı ve boyun bölgelerinde et benleri gelişebilir. Çünkü kolayca cildin sürtünme alanlarında ortaya çıktığı düşünülürse et benleri fazla kilolu kişilerde daha yaygındır.

Deri renginde olabildikleri gibi, koyu renkli de olabilirler.

Büyüklükleri ise 1 mm den 5 cm e kadar değişebilir.

Daha çok boyun, kotluk altı ve kasık gibi kıvrım bölgelerinde görülürler.

Özellikle aşırı kilolu ve Tip II diabeti(şeker hastalığı) bulunanlarda çok sık ve yaygındırlar.

Et benleri derinin en üst tabakası olan ince bir epidermis işle kaplanmış, gevşek kollajen lifleri ve damar dokusundan oluşmuştur.

Et benlerinin nedenleri belli değildir.
Bununla beraber aşağıda ki faktörler gelişiminde rol alabilir:

Deriyi oğuşturmak, tahriş etmek ve sürtünme
Özellikle gebelik ve jigantizm dediğimiz bir hastalık gibi büyüme faktörlerinin arttığı durumlar
İnsülin direnci
Human papilloma virüsü (siğil virüsü)

Bu kadar yaygın olan bu lezyonlar genelikle insanları görünüm açısından rahatsız ederler. Ayrıca giysilere sürtünmenin verdiği rahatsızlık , çocukların ve evcil hayvanların ilgisini çekmesi gibi durumlar bu lezyonları aldırma nedenlerinin başlıcalarıdır.

Tedavi yöntemleri aşağıda verilmiştir.

Koterizasyon (saplı et benlerde)
Kriyoterapi (dondurma)
Cerrahi olarak çıkartma (daha büyük,kökü deriye daha geniş bağlı ise)